Op een steenworp afstand van het Flageyplein verrijst een ambitieus project. Een majestueus herenhuis van ongeveer 400 m² wordt momenteel gerenoveerd met een circulaire aanpak die tot voorbeeld strekt. De bedoeling hiervan? Het pand verbouwen tot twee duplexen en een appartement, met een eigentijdse herinterpretatie en tegelijk het behoud van de historische charme.
Het project is het geesteskind van twee jonge huiseigenaars, die hun eerste woning wilden renoveren volgens de regels van het vak, en het leek natuurlijk, zelfs logisch, om een duurzame aanpak te kiezen voor hun toekomstige woning. Om hun visie werkelijkheid te laten worden, deed het koppel een beroep op architecte Laetitia Cruysmans en het Brusselse bouwbedrijf Polybuild.
Geen van beide was gewend aan zulke ambitieuze circulaire projecten. Ze zagen deze uitdaging als een kans om hun knowhow te laten zien, en ze hebben deze succesvol aangenomen! Deze knowhow wordt weerspiegeld in de keuze van materialen en technieken die werden gebruikt met de hulp van Natura Mater:
- Schelpen in bulk van Ecoschelp Bulk voor de chape in plaats van beton.
- Grasisolatie voor binnen van Gramitherm.
- Verf van het merk CONSCIENT gemaakt van aardappelzetmeel.
- Gipsplaten vervangen door gerecycleerde cellulose en gips vervangen door Fermacell
- Het bestaande gebouw werd zoveel mogelijk behouden en de deuren, tegels, kozijnen, en het marmer van schoorstenen en gootstenen werd hergebruikt.
De bouwplaats is bijna klaar en iedereen is het erover eens dat het een groot succes is. Naast de uitstekende samenwerking tussen alle ploegen werden de werken voltooid in slechts 9 maanden, 2 maanden minder dan gepland. Deze ervaring was een ware bron van verrijkende ontdekkingen, zowel op het gebied van materialen als qua behandeling ervan. De renovatie van dit huis heeft niet alleen gezorgd voor gezonde werkomstandigheden voor de arbeiders, die bijna een jaar op de bouwplaats doorbrachten, maar zal ook een gezonde omgeving garanderen voor de toekomstige bewoners die er deze zomer intrekken.
Was het uiteindelijk terecht om dit een “uitdaging” te noemen? In plaats daarvan lijkt het erop dat het gewoon een verandering van gewoonten en een open geest vereiste. De eigenaar benadrukt zelfs dat “wat dit project zo aangenaam maakte, was dat iedereen bereid was om uit zijn comfortzone te stappen. Nergens spijt van!”
